Wypadające włosy mogą spędzać sen z powiek. Problem może wydawać się mało istotny, jednak może być oznaką rozpoczynających się groźnych chorób. Wyróżnia się trzy rodzaje wypadania włosów: telogenowe, androgenowe, plackowate (w tym złośliwe).
– Poruszając temat łysienia należy podkreślić proces ciągłej wymiany, któremu włosy podlegają. Dwie fazy w jakich mieszki włosa się znajdują to anagen – faza wzrostu i tworzenia nowych mieszków oraz telogen, czyli faza spoczynku i obumierania. Od równowagi między fazami zależy, czy nasza czupryna będzie bardziej lub mniej bujna – dr. n. med. Magdalena Cubała-Kucharska, specjalista medycyny integracyjnej.
Do ogólnych przyczyn wypadania włosów zalicza się:
1. Niedożywienie, niedobór np. żelaza i cynku
2. Rygorystyczne diety/odchudzanie
3. Zaburzenia hormonalne, w tym np. niedoczynność tarczyc
4. Choroby skóry (grzybica i łojotokowe zapalenie skóry)
5. Choroba autoimmunologiczna (łysienie plackowate)
6. Stosowanie niektórych leków (np. chemioterapeutyki)
7. Zatrucie metalami ciężkimi (np. arsen, rtęć)
8. Nieprawidłowa pielęgnacja włosów
9. Poród (spadek estrogenów po ciąży powoduje chwilowe wypadanie włosów)
10. Stres i choroby o podłożu psychiatrycznym
11. Łysienie telogenowe
Silny i długotrwały stres może powodować wypadanie włosów. Podczas tego rodzaju wypadania włosów mamy do czynienia z przerwaną fazą wzrostu włosa, prowadzącą do zbyt wczesnego przejścia włosa w fazę spoczynku, która kończy się jego wypadnięciem z mieszka włosowego. A dzieje się tak ponieważ zwiększa się ilość włosów telogenowych (ich cechą charakterystyczną jest to, że naturalnie wypadają). Łysienie telogenowe może być spowodowane stresem psychicznym lub stresem fizycznym, czyli np. infekcją jak i niedoborem składników odżywczych.
– Podczas stresu dochodzi do produkcji i uwalniania neuropeptydów, neurohormonów oraz neuroprzekaźników. Jednocześnie stres prowadzi do zaburzeń krążenia i indukuje stany zapalne, prowadząc do niedokrwienia mieszków włosowych (ich uszkodzenie skraca fazę wzrostu włosów powodując ich wypadanie). Nauka radzenia sobie ze stresem, wsparcie psychiatry, psychologa, zmiana środowiska i unikanie czynników wywołujących stres to sposoby na radzenie sobie z problemem łysienia telogenowego – wyjaśnia dr. n. med. Magdalena Cubała-Kucharska
Łysienie androgenowe
Uważa się, że najczęściej przyczyną łysienia jest łysienie androgenowe. Dotyka ponad połowy mężczyzn po 40 roku życia i aż 10% kobiet. Jednak nie oznacza to, że osoby młodsze nie może dotknąć ta przypadłość. Często problem występuje rodzinnie (uwarunkowane genetycznie).
Do przyczyn zalicza się:
1. Wysokie stężenie testosteronu (mężczyźni)
2. Nadwrażliwością mieszków włosowych na dihydrotestosteron (DHT)
3. Inne czynniki:
• Stres
• Nadciśnienie
• Cukrzyca
• Otyłość
• Używki: papierosy
Jaki jest mechanizm działania testosteronu na mieszki włosa? Aktywna forma testosteronu tzw. dihydrotestosteron (DHT) oddziałuje na mieszki powodując ich obkurczanie i miniaturyzację. Skraca czas trwania fazy wzrostu włosa (anagen) i wydłuża fazę spoczynku włosa (telogen). Te wszystkie czynniki prowadzą w efekcie do wypadania włosów.
Łysienie plackowate
To przewlekła choroba o podłożu genetycznym i/lub autoimmunologicznym. Dotyka obszarów głowy, ale i innych owłosionych partii ciała. Najczęściej z łysieniem plackowatym zmagają się osoby młode, poniżej 30. roku życia, a nawet dzieci. Możemy wyróżnić łysienie plackowate wieloogniskowe, jednoogniskowe, całkowite uogólnione i złośliwe. Podczas choroby autoimmunologicznej dochodzi do wytwarzania przeciwciał przeciw mieszkom włosowym, co w konsekwencji zaburza ich proces wzrostu prowadząc do przedwczesnego wypadania. Charakterystycznym objawem jest nagłe wypadanie wszystkich włosów w jednym miejscu głowy. W przypadku łysienia plackowatego lub złośliwego nie ma jednej ścieżki leczenia. Często towarzyszą mu ogólnoustrojowe stany zapalne. Tutaj ważna konsultacja z lekarzem. Ważna jest redukcja stresu, mezoterapia mikroigłowa, preparaty na porost włosów, krioterapia i inne, oraz leczenie z zastosowaniem immunosupresji bądź terapii immunomodulującej.
