MŁODZI MOGĄ WIĘCEJ! CZYLI Pokaż mi swój projekt, a powiem Ci kim będziesz!

Jeśli zastanawiacie się czym właśnie zajmują się przyszli biznesmeni, profesorowie, innowatorzy, startupowcy, to spieszę z podpowiedzią. Po pierwsze z tyłu głowy mają wizję matury. A po drugie realizują projekty społeczne w ramach Olimpiady „Zwolnieni z Teorii”. Niczego nie muszą wkuwać na blachę. Bo uczą się w działaniu!

Innowacyjność, czyli potrzeba zamiast nudy

W kategorii innowacyjność ubiegłej jesieni, premierę Iphone’a 6 przesunęłabym na drugą pozycję. Na czoło zaś wysuwając inaugurację nowego wymiaru uczniowskiej rywalizacji. Nie ważne ile umiesz. Ważne jak zastosujesz to w praktyce. Nieistotne czy mieszkasz pod Rzeszowem, czy w centrum Warszawy. Ważne na ile znasz problemy otaczającej Cię rzeczywistości. Nie wiesz jak wygląda prowadzenie projektu? Nie musisz spędzać semestru na przymusowych wykładach. Wystarczy że rzucisz się w wir działań, a intuicyjna platforma poprowadzi Cię krok po kroku do realizacji Twojego celu. Tak właśnie została skonstruowana Olimpiada. Bez nudy, bezużyteczności i marnowania czasu. Innowacyjnie? Rewolucyjnie wręcz!

Poszukiwany, poszukiwana

Młody, zaraz po studiach, ze znajomością minimum dwóch języków i kilkuletnim doświadczeniem. Tak brzmi mantra powtarzana przez większość młodych ludzi, którzy bezskutecznie szukają pracy. Albo inaczej: którzy skończyli studia, siedząc z nosem w książkach. Po to, żeby po pięciu latach zorientować się, że połowę wiedzy zapomnieli, a z resztą nie wiedzą co zrobić w praktyce. Śmiem zaryzykować stwierdzenie, że uczestnicy Olimpiady „Zwolnieni z Teorii” intuicyjnie wiedzą, jak za kilka lat będzie wyglądała rekrutacja. I to na najlepiej płatne i najbardziej rozwijające stanowiska. Powiedz mi co zrobiłeś, a powiem Ci co będziesz mógł zrobić. I ile Ci za to zapłacimy.

Wszystko zależy od Ciebie

O takiej swobodzie, jakiś czas temu, mogliśmy tylko pomarzyć. Sprawdziany, kartkówki. Potem kolokwia i egzaminy. Ciągle nad głową wisiała nam czerwona lampka sygnalizująca: „MUSZĘ”. Patrząc z perspektywy, w takim układzie nie było mowy o świadomej edukacji. Tak sobie myślę, że młodzi ludzie mają dzisiaj dużo silniejszą potrzebę manifestowania swojego stosunku do rzeczywistości, niż to było kiedyś. Najlepszym przykładem są oczywiście media społecznościowe. Powszechne jest krytykowanie nieudanych zdjęć na Facebooku. Nawet wyrażanie dezaprobaty wobec zmiany rozkładu jazdy nikogo nie dziwi. To trochę jakby wyrażanie siebie poprzez możliwość reakcji. Podobna idea przyświeca projektom społecznym. Gdyby całość Olimpiady „Zwolnieni z teorii” zamykała się na początkowym etapie, czyli wymyśleniu koncepcji, to nie byłoby mowy o innowacyjności. Tutaj jednak nie dość, że trzeba znaleźć niszę, w której można wprowadzić zmianę, to jeszcze trzeba zadziałać na tyle sprawnie, żeby przyniosło to zamierzone cele. Słowo „mogę” zamiast „muszę” daje wolność. I ta wolność ma siłę zmieniania rzeczywistości.

Patrząc przez pryzmat młodych

Biorąc pod lupę toczące się projekty oraz sposób radzenia sobie z nimi, możemy poskładać w całość obraz rzeczywistości widziany przez młode pokolenie. Każda chęć zmiany pokazuje niedoskonałość i potrzebę tego, żeby było inaczej. Moim gościem w audycji Historie Nieuczesane w cyklu Młodzi. Mogą. Więcej! był Kuba Latoszewski, lider projektu „Future is coming”. Założeniem tej inicjatywy jest zorganizowanie konferencji w Starogardzie Gdańskim. Według organizatora jest wiele szkoleń, warsztatów, seminariów, na których mimo tego, że występują bardzo znane osoby, młoda publiczność nie ma możliwości networkingu z prelegentami. A konferencja „Future is coming” ma dawać takie szanse. Moją uwagę zwrócił także projekt „Nie studiuj bezrobocia”, który jasno komunikuje swoją misję i chęć przeciwdziałania zdobywaniu mało praktycznej wiedzy. Nie mam wątpliwości, że ustrzeże to niejednego maturzystę przed nietrafionym wyborem kierunku studiów.

Jest jedno motto, które najlepiej wyraża istotność projektów realizowanych przez młodych ludzi:

„Nie chodzi o to nad czym pracujesz, chodzi o to, kim się staniesz, jeśli wytrzymasz lub zrezygnujesz”.

Jak widać gra toczy się o dużo więcej, niż dobry wpis do CV. Chodzi tu przede wszystkim o budowanie siły charakteru i stawanie się najlepszą wersją siebie. Bo wtedy nie ma drzwi, których nie dałoby się otworzyć. Albo stworzyć.

Read it in english version: http://www.businessmantoday.us/show-me-your-pro…-you-your-future/